Дустым һаман йөрәгемдә.

  2011 нче елның 5 нче октябреньда күпләребезгә таныш булган якташыбыз, баянчыбыз Наил Абдулкаюмов кинәттен, тиз арада вафат булып куйды. Күпләребез  өчен  зур югалту диеп саныйм. Чөнки без Наил белән төрле мәҗлесләрдә очраша идек.

Шат күңелле, ярдәмле, кечелекле, тырыш, тәртипле гаилә башлыгы юк булды. Врачлар да ярдәм бирә алмадылар.

Күп туганнары, дуслары,Мәскәүдә яшәүче авылдашлары Наил белән соңгы тапкыр саубуллашырга җыелдылар элек Боткинская больницасына, аннары күбесе төштелэр Актук авылына шул дусны җирләргә.

Гаиләсендә хатыны Талия, ике кыз баласы- Динара һәм Эльвира өчен тормышларының соңгы көннәренә кадәр бу зур кайгы булып калыр.

 Наилыбызга Ходай җәннәтен бирсен.Амин. Аның кебек чын адәмнәр безнең күңеллләребездә сакланырлар.

Гаиләсенең кайгысын уртаклашабыз. Аларга да Ходай бирсен түземлеген һәм ярдәмен.

 Берничә еллар буе бергә хезмәт итеп килгән дустына, Фейсханов Динар өчен дә  бик зур югалту булды. Бу кайгылы вакыйгадән соң, Динар якын дустының һәм аның гаиләсе каршында булган барлык  бурычларын тиешле итеп үтәде. Шул инде була чын дуслык.

 Ә хәзер Динар исеменнән Наилга багышлап язылган бәет языла. Бәет язу-бик авыр эш ул. Уйлавым буенча, Динар да аз гына яшьләр түкмәгәндер диеп уйлыйм.

Шул гына да түгел, Наил үләчәк көнне Динар иртә белән төш күрә. Ул төшне миңа да сөйләп уздырды. «Наил килгән Динарның өенә бәхилләшергә. Динар күпме генә чакырса да : «Наил, китмә,китмә ,кайт» диеп, дусты -кайтмаган. Димәк, дөрестәндә, безнең гомерләребез шулай гади гына яшәү түгел: бар икән  ике дөньяның бәйләнеше./

 

 

Дустым Наиль бәете.

Көзнең салкын көнендә,

Көзге әче җилләрдә,

Зур авыру килеп керде

Минем сау тәннәремә.

  

 Бөтенләй бит кинәттен

Авыр булды суларга.

Күз алдым томаланды,

Белмәдем нәрсә уйларга.

  

 Куркындылар минем өчен

Кызларым-күз нурларым.

Урта яшькә мин життем бит,

Булмады шундый чакларым.

  

 «Чакырмагыз табипларны,-

Әйттем мин кызларыма.

Олы кызым тынычсыз булып,

Шалтыратты аларга.

 

Биш минуттан килеп керде

Табибларның бригадасы.

Карадылар да -әйттеләр-

«Кирәк больницага барасы!».

 

Озак кидем күлмәгемне,

Озак кидем чалбарымны.

Бер дә шунда уйламадым

Кире кайталмаганымны.

 

Больницага барган чакта

Тәннәрем дә суынды.

Динарам да юлда барганда

Мине тынычландыра торды.

 

Сизгәннәрдер хәлләремне

Дусларым-туганнарым.

Хәл булмагач,куп уйлата,

Әлдә яшәр чакларым.

 

Килеп җиттек, алып керде

Врачлар бүлмәләргә.

Өлгермәдем Динарама

«Сау бул,кызым!»-дияргә.

 

Гаиләмне тирән уйлап,

Башым әйләнеп китте.

Шул вакыт күз алдымнан

Гөмерем сызылып үтте.

 

Шул булды минем гомер,

Булмый язмыштан- узмыш.

Сулышым минем өзелде,

Үлемдә булмый ялгыш.

 

Табиблар тырышсалар да 

Булмады ярдәмләре.

Маңгаема шулай язган,

Житте үлем сәгате.

 

Китердегез хушлашырга

Өем каршысына мине.

Күршеләр дә, танышлар да

Жәлләгәндер үземне.

 

 Туган йортым каршы алды

Үземне соңгы тапкыр.

Әй,Талиям! Күңелеңә

Булгандыр бигрәк авыр.

 

Эльвира кызым еладың,

Яшьләренне син түктең.

Беркайчан без аерылмадык,

Күләгәм сыман идең.

 

Дусларыма сонгы сүзем:

«Рәхмәт әйтәм барыгызга ».

Мине җирләргә килдегез,

Соңгы юлга озатырга.

 

Килеп яттым мәңгелеккә

Газиз әтием яннарына.

Бүгенге көннән мин күчәмен  

Ходаем хозурына.

 

Биш туганым-биш бармагым,

Минсез, кайтып китәрсез.

Кайтмачакны белсәгез дә,

Барыбер мине көтәрсез.

 

Динара,Эльвира –кызларым,

Минем күз алмаларым.

Бэхетле булыгыз, сезнен очен

Тыныч булсын жаннарым.

 

Әй,Талиям, җанкаем,

Бердән-берем, гүзәлем.

Без үстергән ике бала

Булсын иң зур бүләгем.

 

Тормышымда сөйдем сине,

Һәрвакыт якын күрдем.

Бәхил булыгыз, түзегез сез,

Язмышым шулай минем.

 

Динар, дустым! Рехметләрем,

Жаным ерак булсада.

Үлем алныннан бәхилләштем,

Төшеңдә генә булсада.

 

Яшәсәм дә мин бик аз,

Кешеләр рәнҗетмәдем.

Тырыштым мин һәрвакыт та,

Җиңеллек тә көтмәдем.

 

Кемнәр икән басарлар

Минем баяным телләренә.

Ничек йомшак бассалар да,

Яшь килер күзләренә.

 

Күпләрегез кушылып җырлады

Мин уйнаган көйләргә.

Булырмы икән көннәрегез,

Кайтарып, шуларны сөйләргә.

 

Минем гомерем кыска булды,

Курешербез тик төшләрдә.

Кырык сигездә кабергэ яттым,

Урным булсын жәннәтләрдә.

 

 

 Урның җәннәттә булсын, кадерле дустым!

Мин саклармын сине күңелемдә.

Бездә булган саф дуслык та

Булсын иде үрнәк һәркемгә.

 

 Динар.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Гармунчы дустыма багышлап.

 Ходай бирде гомер барышында

Бүлэк итеп, якын бер дусны.

Озак еллар  бергә атладык без,

Җырлар җырлап,тоеп дуслыкны.

 

Шат күңелле,ошанычлы дустым,

Ник ташладың иртә син безне.

Гармун моңнар(ың) чыкмас йөрәгемнән,

Сызлатырлар алар күңелемне.

 

Кем уйлаган, дөнья аерыр диеп,

Гомерлэрнең матур чагында.

Алда гомер синнән аерым уза,

Шундый дустым булмас тагын да.

 

Кулларыма гармун алган саен,

Күз алдыма килеп басасын.

Син уйнаган гармун көйләреңне

Кабат-кабат үзем уйныймын.

 

Без яшәгән матур көннәр һаман

Сакланырлар гомерем язында.

Мин җырланмын  шул гармунчы җырын,
Яшьләр коеп, синең турында.

 

 Динар Фейсханов.Дустым Наильның якты истәлегенә.13.10.2011.

 

 Материал подготовил: М.Максут.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© nail-kay

Бесплатный конструктор сайтов - uCoz